Afscheid
En telkens staan we voor de dood:
het niet te noemen afscheid zonder
woorden die iets van zin vertolken.
We zijn machteloos en stil, geen
kleur of lied kan ons bereiken,
geen warmte die doorgloeit
de kou die ons gevangen houdt.
Zelfs tranen kunnen niet de dorheid
tot een stromen brengen, er zijn alleen
maar vragen en zelfs die verstommen
tot een kijken zonder zien, een niet verstaan
van hoe het verder moet, maar leef maar, leef.
Voor Truus en Gijs bij het plotse overlijden
van hun zoon Johan.
Geplaatst in de categorie: afscheid
En- Compliment.
met zeer fijn inlevend gevoel..
begripvol en troostrijk in machteloosheid
en toch houvast weten te bieden in verder leven
ben erg onder de indruk van jouw schrijven.