inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.527):

Vrede

Na zwarte dagen, uren vol van pijn en
vragen, schijnt nu de zon zo vredig sterk.
't is winter en de dagen lengen, en plots
is er weer vrede met heel dit klein bestaan.

Waar ook die vrede plots vandaan, ik kan
alleen maar danken en vanbinnen juichen.
Ineens is iedereen gezegend, ook al zien
de mensen niet hoe ze zo stralen, hoe

ze vredig ademhalen en deze aarde bewaren
tot een tuin van tederheid, een veld dat
roept op zaad van liefde en erbarmen.

Hoe kan ineens de korst van koude en van
hardheid smelten tot er weer water stroomt
dat leven geeft en vrede doet ontkiemen?

Schrijver: Adeleyd, 11 januari 2013


Geplaatst in de categorie: emoties

3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 191

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
12 januari 2013
Email:
irmart140xs4all.nl
Het leven kent vele wonderbaarlijke verschijningsvormen die het heel erg de moeite waard maken om bij stil te staan... Liefdevol dit thema beschreven Adeleyd!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
11 januari 2013
Mooi Adeleyd, het licht, de zon laat de aarde en z'n bewoners stralen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)