inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 46.840):

vandaag schrijf ik een grijs gedicht

machteloos moet zij toezien
hoe smetteloos wit verwatert
vuil/grauw wordt haar speelgrond
modderig haar paden

al worden handen haar zacht opgelegd
kan zij haar blik niet afwenden
haar stervende geliefde
het gelaat dat haar zo dierbaar

wil zij behouden
met handen en voeten
hart en buik
in eeuwige omstrengeling

desnoods samen sterven
begerig en vurig wil zij
zijn schamele botten omarmen
en toch weet ze

dat wit eenmaal ontmaagd
van vorm en kleur verandert
dat het daarna nog ijzig kan worden en
dan onder voeten en uit handen

smelt

http://www.youtube.com/watch?v=rqc8j8O9g-0

... kunstwerk Amelia von Grune ...


Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 27 januari 2013


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 712

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Imiza, 12 jaar geleden
over de onschuld en de vergankelijkheid; mooi marije
geeraardt, 12 jaar geleden
niets blijft lang wit in deze vergankelijkheid, ook al wil je dat nog zo graag...
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Het wit vast willen houden, wensen dat het blijft bestaan.
Sterker dan het grijs. Nadenkend gedicht Marije.
kerima ellouise, 12 jaar geleden
wit spreidt z'n vleugels en in deze vlucht baren zich tinten, sterven zij weer...Heel mooi Marije!
elze, 12 jaar geleden
het leven kleurt in tijdelijkheid ...sterk gedicht
Pama, 12 jaar geleden
Het onbevangen wit bepaalt de norm, elke andere kleurnuance creëert een andere vorm.
Mooie regels Marije

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)