Het dondert niet meer

nergens vind ik luwte
zelfs niet onder een boom
of in holle gebouwen

overal die ongure schaduw
van vunzige vlerken
die aan me kleven, in me klauwen

het dondert niet meer

vreet me, ontleed me
tot mijn haveloze torso
de bodem raakt

laat er gras over groeien
en krijs, krijs dan
om wat de aarde heeft buitgemaakt

Schrijver: Hanny van Alphen, 6 februari 2013

hanny.vanalphenquicknet.nl

opgejaagd vernietiging

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 9 stemmen 608