mistig spinsel...

terwijl de mist
over het land en
tussen de bomen
hangt
probeer ik de
spinnenwebben
in mijn hoofd
te verdrijven
de zorgen
niet te laten beklijven
de witte wieven
niet te gerieven
door hen daar
een stalling
te bezorgen
maar voor het einde
van deze morgen
ver weg te worden
geborgen.
Ruimte scheppen
voor zon
en licht
geeft een
heel ander gezicht
ook aan dit gedicht.
kom zon
kom mij verwarmen
koester mij met jouw
stralen
en blijf mij omarmen.
om zo de rest
van deze dag
niet te laten verworden
tot een immens
groot
spinrag.

mist witte wieven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 163