Netgedichten

netgedicht (nr. 47.028):

Blauwe ogen

Als alleen jouw hart
zich zal openen
zoals een roos
op een zonnige dag
haar blaadjes opent
zal mijn hart zich openen
als ik deze roos
zie in
jouw blauwe ogen
al de rozenblaadjes
dwarrelen op de wind
dus laat ze
nooit verdwijnen op deze vleugels
en laat ze voor eeuwig blijven
zingend
hun fluistering over de liefde
tussen jou en mij

Schrijver: Wilma de Bruïne, 16 februari 2013

Geplaatst in de categorie: liefde

liefde

3.0 met 7 stemmen

339

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Wilma de Bruïne
Datum:: 8 maart 2014; Ben je paranoia?

Naam:: Hanny van Alphen
Datum:: 18 februari 2013; Wat een toeval Wilma. Kritiek die beloond wordt met het waarderen* van twintig opeenvolgende gedichten van mijn hand.
Ik zag liever twintig keer het woord 'bagger' met ondertekening van degene die nu alleen maar onherkenbaar de vinger liet kleven op het sterretje.

Naam:: Wilma de Bruïne
Datum:: 18 februari 2013; Hanny van Alphen: Ik kan uit jouw reactie opmaken dat je dit gedicht niet begrijpt. Van afgespleten beeldspraak is geen sprake. Dit gedicht is ondubbelzinnig en refereert aan de oorspronkelijke bedoeling. En wat de eerste strofe betreft, die hoort zo te zijn voor alle duidelijkheid.

Naam:: Hanny van Alphen
Datum:: 17 februari 2013
Email:: hanny.vanalphenquicknet.nl; Meer dan een afgesleten beeldspraak kan ik in dit gedicht niet ontdekken. De roos en de 'eeuwige' liefde, de vleugels van de wind etc. Ook de zinsopbouw in de eerste strofe mag gerust even onder de loep genomen worden.

Naam:: Petra Hermans
Datum:: 16 februari 2013
Email:: worldpoet546live.nl; Het zoeken naar de eeuwige liefde...
Maar niets is voor altijd.

Geef je reactie op deze inzending: