De vrouw die zich mijn hond noemde.

Ik geef het
achteraf gezien
wel toe

dat ze me
wel érg gemakkelijk
om haar vinger wond

ik wist gewoon niet beter
dan dat ik voor haar,
die mooie slanke,
amper bestond

Nu ik haar
na zoveel jaren zag
sprak zij wel tot tweemaal toe
"Goh, je ziet er zo goed uit!"

Nou ja zeg:
ik?

En als genageld aan de grond
durfde ik haar niet te vragen
om eens een bakkie
te komen doen bij mij

En al zeker niet
nadat ze zei:
"Wees niet verlegen jongen,
ik volg je nog al die jaren.”

“We hebben
nog zoveel te bepraten

en beschouw mij maar
als jouw hond."

Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/flappie/

Schrijver: Peterdw., 4 april 2013

peterdw-hotmail.com

Ontmoeting

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 361