inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.938):

De woorden waaien met de wind

De woorden waaien met de wind
tot ik misschien een antwoord vind;
de vragen drijven dromend voort.

Er is het pasgeboren kind,
de moeder die het aan zich bindt
en alles wat weer herbegint,

maar nergens klinkt het slotakkoord
tenzij voor wie aandachtig hoort
de woorden waaiend in de wind.

Schrijver: Adeleyd, 21 april 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 319

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Imiza, 12 jaar geleden
as door de wind verspreid waar nog de woorden van de
overledenen in zitten of is dat te ver gezocht?
Het antwoord wordt weggeblazen
Marije Hendrikx, 12 jaar geleden
Zoals wij verbonden zijn met een onzichtbare navelstreng aan het scheppende, barende en vrouwelijke in alles. Mooi gedicht , graag gelezen.
Pama, 12 jaar geleden
'Binding' tussen de moeder en haar kind, is het belangrijkste woord, wat in elke cultuur zijn oorsprong vindt. Mooi Rosa

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)