Hoogtijdagen van de zomer
Ik beadem droef de stilte
op jouw graf met de hortensia
die blijft zwijgen over regen
door mijn vrienden onherkenbaar
loop ik langs oeverloze gewoontes
van de rivier met haar onstuimigheid
licht met ongekende duisternis
passeer je in de schaduw vol empathie
voor het leven in geestelijke ruimte
alsof afstand naar werkelijkheid
bestaat uit twee werelden
beleef ik een rustige vorm van verdriet.
Inzender: Henk van Dijk, 3 augustus 2013
Geplaatst in de categorie: verdriet