Netgedichten

netgedicht (nr. 48.905):

vers-gevallen

en zo verdwijnt de avond
weer in woorden

het gaat niet verder

meer

dan de harde oppervlakte
en het mes dat de riemen
snijdt

van mijn eiland
-op slot-
in de hoek van de kamer

ik haal mijn portret van de muur

missen doe ik je al lang niet meer
ik zou niet weten hoe

Schrijver: kerima ellouise, 14 augustus 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

vers-gevallen

4.0 met 7 stemmen

207

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 18 augustus 2013; Briljant hoe het gemis zijn vorm kiest om te integreren in het dagelijkse ritueel, beschreven in jouw rakende woorden Kerima!

Naam:: Rudolf
Datum:: 16 augustus 2013; Intrigerend.

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 16 augustus 2013; Fantastisch

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 15 augustus 2013; Prachtig geschreven weer Kerima.

Naam:: geeraardt
Datum:: 14 augustus 2013; zelfs missen lijkt te wennen...
fraaie openingszin trouwens

Naam:: switi lobi
Datum:: 14 augustus 2013; Klasse Kerima!

Naam:: wietewuiten
Datum:: 14 augustus 2013; intktzwart bij het eerste lezen. maar duidelijker kruipt het stilaan uit elke kier. knap toch steeds.

Geef je reactie op deze inzending: