inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.249):

Schuilplaats ?

Nu het najaar zich vernauwt
tot in de zandloper van de kilte
en verbale duisternis,
rukt de kettingwind aan
de lage tonen van de maanden
als een roofdier zonder hol.

Te wonen in voetsporen van de
herfstviolen en hun muziek spint
draden in een zilver mozaïek tot
de stilte zich weer boven ons sluit.

En onder de glazen stolp van de maan
ontbrandt een geweldloos gevecht
tussen verwachting en vernieuwing
rechter in een tijdloos niemandsland.

Te dolen door eeuwen van dakloze bladeren,
een plek waar niemand komt en de seizoenen
als schimmen elkaar omhelzen, schuilplaats
waarin we verdronken als minnaars vermomd.

Onze gezichten beginnen te vervagen, de
klank in onze stemmen is bijna ontkleurd, hier
sluimeren geheimen van het leven, het einde
draagt de tederheid zoals het werd gegeven.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 22 september 2013


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 158

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
24 september 2013
we raken het afscheid nooit gewoon...het loslaten ook al weten we dat er in die stilte toch schoonheid woont...Weer prachtige beelden geef je ons!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)