Geur van illusies?
Verliefdheid weggetold
op het einde van de ginder
in moddersporen weggerold
in het wikken en wegen, onder het
krakende karrenwiel van dromen
dient veel worden weggegooid.
Gedachten als voorbeeld dat geluk
mild en duurzaam is en zichzelf moet
verdienen maar wegvloeit in de wind
van een klimaat wat omslaat en na
een plotselinge blikseminslag een
geur van littekens achterlaat.
Maar in het binnenste wroet
de kiem van rusteloze wensen
naar onvoorziene resten van een
vroeger leven, gedragen door mensen
hun hoop getroffen met trefzekerheid,
dezelfde koppigheid waarmee ik alle
gedeukte illusies staande houden moet.
... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 5 oktober 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie
Pama, een bijzonder mooi gedicht!