één november
merg en been gaan door
hoofd en hart
het schrijnen van
de eindeloze tijd drupt
dagelijks
seconden in bekkens vol verdriet
“wat niet is, kan komen”
zeggen ze
in zoet herinneren
beklijft een mensenkind
de zin van het bestaan
daarom
moest het gaan
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=eennovember
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 1 november 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie