inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.822):

noodzaak

als een zuchtje wind
wakker je mijn vuur aan
de vlam die nooit dooft
een flakkerend schijnsel dat jouw schaduw tegen de muur portretteert
ik licht op in al jouw toonaarden
ik bezit de eeuwige vonk die leven heet
die warm is
die van vlam vuur maakt
die eeuwig wordt doorgegeven
tot het einde der tijden
eeuwig besef van het fragiele werk dat leven heet
middel tot welk doel?
tot een universum dat zichzelf begrijpt?
zoals SH suggereert?
37 graden
fragiel evenwicht
niet gereguleerd door inzicht
stabiel uit noodzaak
middel tot welk doel?
tot een universum dat zichzelf begrijpt?
begrijpen
be grijpen
vatten
er grip op krijgen
in de wetenschap dat niemand dat kan
we zijn machteloze omstanders
ons rest bescheidenheid en verwondering
ons rest ervaring en gewaarwording
wij zijn onze zintuigen
we zijn kloppende harten
in een donker universum
bloedrode liefde is wat ons rest
totdat we ondergronds gaan

... Wat ik stelde tegenover de opvatting van liefde van een, bij tijd en wijle, pathetische cabaretier ...

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 9 november 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 169

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)