Onvoltooid?

Avonden vallen weer in het slot
ernstig novemberlicht waaruit de
rimpels tuimelen, versobert in het
raamwerk van het laatste gebod en
lijken hierdoor nog wijzer dan wij al zijn.

er daalt een stilte op mij neer vanuit de
oorsprong van de perfectie, zijn blindheid
leert mij wat ik had kunnen, zijn waarde tikt
weg in een wegvloeiend genot van overschot.

De fles gaat rond als een woord dat laaft
en mij de les leest als gong als nagerecht
en drinkbaar wordt omdat er weinig te vieren
valt in eenzaamheid die ruchtbaar is in het gehoor.

Ik zwijg omdat ik sprekend niet ben te voeren
een eerste schreeuw waarin de boeken opengaan
die mij gelezen hebben voordat ik kwam, uit
een onvoltooide schrift dat vroeger licht gaf.

... uit de bundel : Er bestaat geen verlies van tijd. ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 13 november 2013

pebmartenskpnmail.nl

Onvoltooid schrift

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 82