inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.082):

Ik ontwaak

Zonnestralen vallen op je huid,
alsof kleine speelgoed autootje dansen over je lichaam.

Ik wen langzaam aan het vroege morgen licht,
vloer gevuld met weerkaatsend kristal.

Deken half opengeslagen,
prachtige ongerepte lotusbloem.

Ik neem je in mij op,
de perfecte in perfectie, zoals jij daar voor mij ligt.

Slaap pakt niet meer,
angstig klamp ik mij vast aan de werkelijkheid.

Ik beroer je teder,
liefde vlamt op als een eeuwig brandend helle vuur.

Niet te blussen hartstocht,
verzonken in mijn gedachten maar verslonden door hitte.

Ik lach je toe,
Verstrengelde lichamen vormen eenheid.

Je kijkt mij aan ogen halfgesloten,
een door hitte beroerde glimlach.

Ik sluit mijn ogen,
de werkelijkheid heeft zijn grip verloren.

Langzaam wen ik aan het waterig licht,
De zon verwarmt een leeg bed.

Ik zie een vloer gevuld met scherven,
een nieuwe dag.


Zie ook: https://twitter.com/JoranTibor

Schrijver: Joran Tibor de Jong, 1 december 2013


Geplaatst in de categorie: erotiek

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 696

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
switi lobi
Datum:
3 december 2013
Sterk einde Joran!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)