inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.667):

Waar de narcissen zich laven...

Een nieuwe horizon raakt
de haartjes in je hals,
daarachter leggen
duizend schaduwen een
groene toekomst uit.

Het doel, mijn ongeduld zo
van de dromenwagen getild.

Gedeeld door beide lippen,
vanaf een tere huid, op handen
gedragen naar het gereserveerde
plekje in het landschap.

De vol gedekte tafel maakt de
spijs overzoet, ongewild geleid
door de blik vanuit je silhouet
en de terugkerende verleiding
uit het ongekuiste bloed.

We liggen begraven op het veld
tussen jouw hoop en mijn kwetsbaarheid,
waaraan de narcissen zich laven,

elk voorjaar weer vanuit hun
oorsprong tot aan het stervensbed.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 23 januari 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 112

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
27 januari 2014
Duizend schaduwen keren zich naar een groene toekomst,
om te lentedromen. Mooi gedicht.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
24 januari 2014
een mooi beeld om zich te herbronnen!
Naam:
Adeleyd
Datum:
23 januari 2014
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Hoopvol en dromerig, maar met oog voor de groene toekomst. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)