De vogels van morgen
Van de wolken die men weemoed
noemt, zal men genezen, en genezen
zal men stranden vinden, leeg als bomen
in december. Men zal water zien,
het vage varen van de visser, de dagen
zien omslaan van ijstijd naar dooi.
En jij zal zeewier zaaien, gewiekst
als je bent. Met lipstick en haarkam jezelf
restaureren. In niets voorbij, de aarde
nog aarde, de zee onbeademd, het stof
mager uit je borsten schuddend, omarmend
de vogels van morgen.
Geplaatst in de categorie: algemeen