Papa 2; Stilte
Ik heb het leven uit jou weg zien vloeien
Onwerkelijk menselijk fragiel wezen
Schokkend en bevend
Gelaatstrekken balanceerden tussen pijn en vrede
Over jouw leven, over hoe je het hebt geleefd
Over wat je hebt gegeven en hebt beleefd
Bang, nerveus en alleen zat ik bij je
'papa, papa, ik ben hier'
Is dit echt het einde?
Wordt je nog wakker?
Wil je nog iets zeggen?
Heb ik genoeg gezegd?
Is alles wel gezegd?
Weet je dat ik van je hou?
Voel je dat ik er ben?
Klopt de mythe van de laatste blik, opleving of glimlach?
Ik hoopte er op
Maar er kwam niets
Jouw hoofd na jaren strijd
eindelijk zacht rustend op het kussen
En terwijl je mij ontglipt hou ik je vast
Ik hoef niets meer te zeggen,
Ik hou van je en ik ben hier
Ademnood veranderde in ademen
Ademen veranderde in zuchten
Zuchten veranderde in uitblazen
Uitblazen veranderde in stilte
Stilte
Geplaatst in de categorie: overlijden