Land in wording
De strijd tussen de tijd
en de tijdloosheid
kent geen wortel en geen voleinding
de eeuwigheid is een ladder
zonder beneden of boven
het water en het gewas
hebben hun grensgeschil nog niet beslecht
ontoegeeflijk en hardnekkig
verschuiven dagelijks de linies
zo nu en dan valt er een donderklap
dan dreigt de hemel
schichtig zoeken struik en twijg een schuiloord
de klamme aarde wordt een kunstwerk
een horizontaal drieluik tot de hoogste macht
een paneel waarop geen voet zich waagt
de nevel verzacht de harde randen
van donkere nachten
een satijnen licht kondigt de komst aan
van de strelende ochtendgloed
de tinten vertonen zich half
in nachtgewaad
een zachte bries fluistert gebeden
elke andere stem wordt geweerd
groen hout groeit er ongestoord
kruishout wordt er niet gezaagd
hoog vliegt een tortel over
landen durft ze niet.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 21 juli 2014
Geplaatst in de categorie: landschap
Er zit waarlijk een mens achter uw tekst.
Dan zult u ook wel van schoonheid genieten.
Alleen 'de eeuwigheid' blijft problematisch...
Niet de schrijver, maar de lezers bepalen de schoonheid van een gedicht.
zou 'het gezeur' uit de wereld zijn.
Kees, beloon eens je lezers!
zonder beneden of boven'
is in tegenspraak met zichzelf.
Daar vang je de oneindigheid niet mee.
Wellicht wel met een ander beeld.