Dageraad
De avond verzacht onze gevoelens
indrukken en beleving vinden elkaar,
onbevangen kijken we omhoog..
kijk de lucht daarboven pakt samen
gewikkeld in vele lagen
als een Babylonische toren, een redder in nood
groeit ze naar opnieuw geboren,
met overgave geworpen in je schoot,
het vuur in jouw ogen nog lang niet gedoofd
wakkert het ritueel van aanschouwen aan,
in deelgenoot van naderende weeën
brengen ze de dag..
soepel als een satijnen laken
om de plooien van je huid.
Geplaatst in de categorie: geboorte