Ooy

ik blader door jaren zonder zorgen
aan de tafel waar ik als kind al zat
op slechts een steenworp van mijn eigen stad
hier in dit huis weet ik mij geborgen

vastgelegd geluk spat van wit papier
dat stevig aan mijn wortels trekt en tast
naar een diepe stilte die mij verrast
de deur van mijn herkomst staat op een kier

jonge gezichten in het naseizoen
dezelfde jassen, de blik laconiek
zwarte fietsen uit die ene fabriek

ogen ontspannen voor hun lange rit
maken dat ik ineens vol heimwee zit
mijn tante die plots zegt: 'zo was dat toen'

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 94