Netgedichten

netgedicht (nr. 53.793):

gevonnist

misschien heeft dit beeld te maken
met de dood van een vriend
die 's morgens niet meer wilde opstaan

want op een dag gebeurde het
een stompje kaars, gas dat de kamer in bezit nam
en omdat het hem zo koud leek, een fles whiskey

hij maakte nog een omhelzend gebaar
naar vrouw en kinderen, zij moesten op papier
rechts beneden liet hij -vrienden- onvermeld:

het gefluister waarin hij op handen en voeten liep
om het veroordelen woord voor woord op te eten

tot er niets meer overbleef
dan languit in bed

en misschien dit beeld

Schrijver: kerima ellouise, 4 december 2014

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: pesten

gevonnist

4.3 met 7 stemmen

611

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 11 jaar geleden

Tragiek maakt, helaas, ook deel uit van het leven.
Een gedicht dat raakt, Kerima.

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Tot er niets meer overbleef...misschien het beeld...
Deerniswekkend Kerima.

Pama, 11 jaar geleden

We kunnen op een aantal manieren gevonnist worden
als we pech hebben, ziekte, oorlog etc.Toch zal een mens zijn indruk achterlaten. Prachtig verwoord.

hans_, 11 jaar geleden

Een tekst die des lezers' geest verdoofd als
een laatste sprank licht van een gloeilamp.
Aangrijpend Kerima.

geeraardt, 11 jaar geleden

Een buitengewoon wrang gedicht, maar dat is denk ik ook de bedoeling...

Alexander Peters, 11 jaar geleden

Prachtig beeld weet je te schetsen.!

w.w., 11 jaar geleden

doodsbeschrijf van laatste ogenblikken. met meesterhand geëtst.

Bert Weggemans, 11 jaar geleden

Heftig beeld, Kerima, zowel in tekst als afbeelding. Gedicht grijpt de lezer bij de strot.
Krachtig gebruik van 'misschien' in de laatste regel.

Geef je reactie op deze inzending: