Zullen we
Daar stonden we dan
beiden onwennig
alsof we ons nooit eerder
verloren hadden
ik ga dan maar, zei hij
heb je nou alles, vroeg ik
terwijl ik het vergeten
snel in zijn koffer stopte
zo treuzelden we
ons afscheid dichterbij
ga nou maar, ‘t is goed
zei ik quasi nonchalant
vluchtig keek hij langs mij heen
zullen we doen
alsof we zonder elkaar kunnen …
Geplaatst in de categorie: afscheid
Het leest als een oorverdovend gedicht in stilte.