Memento

Hoe groot is steeds weer mijn verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons vrij en onbevangen
nog laafden aan het boezemmeer.

Waar ik verhit aan knoopjes prutste
de zomerzoete geuren snoof
het zweet van onze lijven gutste
een bloesje speelde met het loof.

Dit minnelied, zo warm van kleur
-in weemoed komt het binnen waaien
doorheen de openstaande deur-

bespeelt me in het schemerlicht.
Ik weet, ik moet het gras nog maaien
maar zwicht en doe de luiken dicht.

Schrijver: Hanny van Alphen, 12 januari 2015

hanny.vanalphenquicknet.nl

Verlangen herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 11 stemmen 535