inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.524):

Het lied van de vogels

Ik kijk terug
en ja, alles ging vlug
opgroeien, studeren, het belangrijkste,
door het leven leren

waarheen te gaan
weten wanneer stil te staan
en dan je vleugels uitslaan

ontdekken dat de wereld veel te klein is in zijn grootsheid
waanzin vinden in de snelheid
van de dingen
en rust in het zingen

van de vogels.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 17 februari 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 341

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Corina Blankenstijn
Datum:
10 maart 2015
Email:
corinablankenstijngmail.com
Nu gaat alles je niet meer snel en vind je, doordat je het belangrijkste in het leven gevonden hebt: rust. Als we niet meer kunnen, blijft het lied van de vogels aan. Heel mooie inspiratiebron, Alexander.
Naam:
Inte feelders
Datum:
24 februari 2015
Even de tijd verliezen ... en ongehoord genieten! Mooi gedicht Alexander!
Naam:
Leonardo
Datum:
18 februari 2015
Ik sluit mij helemaal bij de reactie van J. de Groot aan.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
18 februari 2015
Op een gegeven moment beseffen we dat het leven een rollercoaster is...tot we in de vroege ochtend leren om naar het gezang van de vogels de luisteren...Mooi neergezet!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
18 februari 2015
De kleinste vogel die uit volle borst zingt geeft rust in de drukte van de dag, het leven. Mooi gedicht.
Naam:
J.de Groot
Datum:
17 februari 2015
Mooie overpeinzing Alexander,
het luisteren naar het zingen van de vogels
kan inderdaad de storm die het leven doet opzwepen
even berusting geven in je gedachtewereld.
Neem de tijd ervoor, dat zouden meer mensen eigenlijk moeten doen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)