uit er waarde

in het koude licht van een zonloze dag
verraadt de vaart toch glans

geen vogel, die de lucht verplaatst
slechts een zuchtje oude wind dat niet
verjongt, maar korte windsels spint
rond ’t vroegste en
het laatste

maar aan de waterkant vergroeit
het riet met onze metaforen, van
te voren al gespiegeld aan een blauw
vergeet-me-niet

van eigen wederhoren

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 13 april 2015

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

filosofie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 106