alles kan altijd en opnieuw beginnen
het was
bomen bloeiden
berken stonden in blad
weilanden leken op een uitgestrekt
groen tapijt waarop de zon gul
en warm haar licht strooide
bovenop de heuvel van het beukenbos
schitterde een uitbundige eik
haar bladerdak was een troostende moeder
die bescherming en verkoeling bood
aan wie geborgenheid zocht
het werd
het beukenbos moest verwoest
met het hout van de bomen verrezen
in eindeloze rijen de houten barakken
in dit verdelgend reservoir bleef de eik
gekoesterd en verweesd achter
haar stam bood rugdekking aan allen
die balanceerden op het gruwelijke koord
tussen leven en dood
ze was de zwijgende eenzame waarnemer die
diep in de aarde haar getuigenissen verankerde
het is
we lopen steil omhoog op een geasfalteerde weg
de Bloedstraat in de schemer van het vergeten
de illusie van het onuitwisbare bloed
de fiere eik tot stronk gebombardeerd
hier en daar een weerbarstige grasspriet
geen vogel zingt in dit stenen woud
fluisterend en vergeefs proberen we
de bloedige onafzienbare rafels recht te trekken
alles kan altijd en opnieuw beginnen
... Buchenwald, opdat we niet vergeten ondanks ons gebrekkige geheugen. ...
Schrijver: J.Bakx, 26 april 2015Geplaatst in de categorie: oorlog