Zie dan de mens
Het is met de mens maar raar gesteld.
Hij bekleedt zich met geweven stof,
hult zich in exquise geuren,
en laat zich door cultuur vervoeren.
Toch poept en piest hij
gelijk welk dier,
en flatuleert bij het leven.
Er is echter nog iets anders
waarin hij zich van dieren onderscheidt.
Dat is, hoe breekbaar ook, de Liefde.
Heden ten dage wil men echter
het bijzondere hiervan bestrijden.
Want het besnuffelen,
de wens tot paring,
dat uitwisselen van lichamelijkheid,
ook in die vrij smerige - maar ware zin,
daarin is de mens toch niet meer dan dier,
een automaat, door chemie alleen gedreven?
En toch is daar, hoe breekbaar ook,
die Liefde.
Geplaatst in de categorie: liefde