Netgedichten

netgedicht (nr. 56.663):

Een sprankje leven

de zomer is mij afgenomen
het donkert zonder licht
ik zit gevangen in mijn web

de grootste draden
heb ik zelf gesponnen
zo ben ik mijn netwerkje gestart

hield lang feeling met het leven
heb alles geprobeerd
toch ging het uiteindelijk verkeerd

maakte angstig grote gaten
om het daglicht weer te zien
hoe de zon ook scheen ik bleef alleen

ik schreeuwde maar
mijn woorden raakten op
het web verdichtte tot een strop

heb alles afgesloten
dwaalde doelloos door mijn huis
wachtend op de kortsluiting met thuis

ik raakte aan de eerste trilling
van het web zag langs de trekdraad licht
voelde in mezelf weer een sprankje leven