inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.362):

Maneschijn

De enige straatlamp die nog brandde
is nu stuk
niemand weet ervan hoe en niemand draagt schuld

hoe het ook zij hij geeft geen licht meer
hij is nu stuk
maar wat een geluk
de maan verlicht de straat nu

doet dit mooier dan voorheen
zo lijkt het
mensen lachen luider
in de maneschijn

verliefden voelen hun hart
nog sneller kloppen
baby's stoppen met hun geween
verlaten moeders voelen zich niet langer alleen

wat een geluk
de straatlamp is stuk.

... Is verschenen in de bundel "Licht". De beste 20 gedichten van de Maerlant poëzieprijs, waaronder deze van mijn hand. ...


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 9 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.7 met 10 stemmen aantal keer bekeken 336

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Jan Haak, 10 jaar geleden
Dat is een mooi beeld ! Gefeliciteerd met je vermelding.
kerima ellouise, 10 jaar geleden
gefeliciteerd !
Hanneke van Almelo, 10 jaar geleden
Ik vind 'em leuk. Proficiat!
Hilly Nicolay, 10 jaar geleden
De maan het mooiste licht.
Fijn dat het gedicht is uitgekozen voor de bundel.
elze, 10 jaar geleden
stuk is dus niet altijd negatief, mooi gedicht man.
J.de Groot, 10 jaar geleden
Toch helder en 'verlichtend' geschreven.
Bert Weggemans, 10 jaar geleden
Eervolle vermelding, Alexander! Kun je trots op zijn. Mooie paradox: Wat een geluk, de straatlamp is stuk - fijne uitwerking richting de kracht van de maan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)