Inhaalslag
Wanneer hij voor me staat te grijnzen
Laat weten het is nu genoeg
Weet ik weer wat mij angst aanjoeg
Zie ik mezelf naar achter deinzen
Wat later, moed en maling veinzend
Span ik het dichtpaard voor de ploeg
Waarmee ik eerder vrees versloeg
Doorvors mijn ziel en eindig peinzend
Ik heb nog veel te veel te doen
Dingen waarmee ik te lang wachtte
Ik werp mijn laatste mantel af
Die van een opgelegd fatsoen
Ik speelde vaak met de gedachte
Ze terug te zien, Koren en Kaf
Nu kan het nog, in huid gekooid
Dus beter laat dan nimmer ooit
Geplaatst in de categorie: ziekte
en leren wij de regels van het spel
met schokken, moed en vrees, met niet en wel
en zorgen pijn en lijf dat we niet zweven
gelijk een edelsteen die lichtjes kantelt,
schijnt 't sterrenlicht als 'n mens zijn schil ontmantelt