Woorddanser
Herpak de valide dromen
in een oud valies als ik naar
de onbekende oorden reis
laat mij dwalen door
de allerarmste teksten, ik
neem alleen mijn lege taalhuis mee
op een mistige morgen in het
voetspoor van plat betreden woorden
uitgezwaaid in dit verlaten oord
geen idee hoe die dag zal heten als ik de
zwartste gaten van mijn horizon bestijg,
een tocht over een enkelvoudig koord
dat ik nog moet weven, als ik de
meest gespannen tonen van werelds
weefgetouw heb aangehoord
voer mij aan de zwijnen wanneer ik de
ongecultiveerde parels aaneen rijg, als
ultieme hoop, dat het beste nog moeten komen.
is een stap links of rechts genoeg te vallen
zonder vangnet van citaten maar daarmee
is te leven, dat ik niemand anders
dan alleen mijzelf heb verwoord.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 22 november 2015
Geplaatst in de categorie: taal