inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.931):

hoop

de taal maakt zich
los van het woord
klanken vervagen
in het loze niets

gebaren verstillen
zoals bij strenge vorst
de wolkjes die ik uitblaas

'hoop 'is het woord dat
ik iemand hoor fluisteren

'hoop 'is de kachel waaraan
wij ons gaarne warmen

Schrijver: lejo van kuijeren, 26 november 2015


Geplaatst in de categorie: taal

3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 439

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Dianah, 10 jaar geleden
Ten alle tijden is hoop belangrijk... Mooi!
geeraardt , 10 jaar geleden
Pooh hee. Klinkt hoopvol.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)