Volle maan
Een maan bleek en vol
ligt in een wijde haven,
waar ze niet keert,
ons de tijd verleert.
Gegroeid ongehavend
aan de aarde, zwijgend
volmaakt ver buiten
een vast begrip.
Stil broedt de schijf
ongewijzigd op hetzelfde
plan. De aarde stil zwaar
mag het dragen,
dankbaar onder koele
glans over bomen daken,
van de voltooide cirkel,
hoog varend op genade.
... foto: Mira Diels ...
Schrijver: Pieter Sierdsma, 6 december 2015Geplaatst in de categorie: algemeen