Netgedichten

netgedicht (nr. 58.102):

leeggelopen

het huis geraakt langzaam
leeg

op zolder
zoek ik naar woonst

ik gooi mijn hart overhoop
draai de rug naar
heimwee

hoe lang zit ik hier al
met te ijverige wijzers

nog even
en dan word ik een zwerfkei

te vaak in mijn gedachten

Schrijver: kerima ellouise, 11 december 2015

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

leeggelopen

4.2 met 9 stemmen

356

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 9 jaar geleden

Afscheid nemen, ik ben er niet goed in. Het hart raakt dan overhoop. Gevoelvol geschreven Kerima, knap!

hans_, 9 jaar geleden

En zo Kerima, zo ontgroei je wat je beleefde om
vervolgens je blikken te richten op iets nieuws
als een nieuw hoofdstuk aan je leven. Mooi!

Inte feelders, 9 jaar geleden

Erg mooi jouw gedachtegoed, Kerima!

Dianah, 9 jaar geleden

Mooi Kerima, afscheid van een verleden.

Guy Aarts, 9 jaar geleden

Ja, beste Kerima, de tijd vliegt! En dat doet wat met een mens. Een zwerfkei moet je niet worden, hoor, je bent al een kei als dichteres!

geeraardt, 9 jaar geleden

Het verleden opruimen of leegruimen is een moeilijk proces. Weer een aantal mooie regels...

wieten, 9 jaar geleden

een leeg huis, maar toch vol beelden. top!

Pama, 9 jaar geleden

In de levens 'backpack' kunnen we de schaduwen niet ontlopen, we blijven zwervers.

Marije Geerts, 9 jaar geleden

Leuk gevonden "nog even en dan word ik een zwerfkei". Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: