inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.128):

Kat (3)

Als ik om kwart over elf
mijn zuster huiswaarts voer
doemt plots op voor mij
in het schijnsel der autolampen
een donker voorwerp op het beton
van de weg Hodonk-Werbeek
ter hoogte van de Nieuwe Boer.

Vlakbij zie ik
-mijn ogen worden almaar zwakker-
een kat lang uitgestrekt
in al haar gaafheid
zo liggend of zij
nog warm van leven is
-de zekerheid van het pas gebeurde-
zo ontroerend zo eenzaam
als de aanblik
van een mens zijn kan
neergeworpen op het macadam
bijna.

Als ik naar huis terugrij
bemerk ik de bloederige brij
der ingewanden
wat haar herleidt
-hoe ongevoelig dat ook lijkt-
tot de status
van te verpletteren te verpulveren
kattenkreng
op de nieuwe betonweg
van Werbeek naar Hodonk
ter hoogte van de Nieuwe Boer
althans zijn zonen.

Toch ben ik tevreden
over de ontroering
die even mij doorrilde
bij het plotse zien
van dat gave
-langs één kant-
nog leven uitstralende
kattenlijk.

Schrijver: Gust Adriaensen, 18 december 2015


Geplaatst in de categorie: dieren

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 218

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)