inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.405):

Wachter van de nacht

flamboyant en extravagant
wandelt, nee schrijdt hij voorbij
neemt even zijn hoed af
voor grijze vogels op de galerij

van het appartementencomplex
tot dat donkere straatje
waar hij ooit strategisch was neergezet
als een tinnen soldaatje

men fluistert, beschimpt en kluistert
hem op fictieve gronden
hij ronselt en raust, hoereert en smoust

voorbij het kruispunt naar lager wal
zwerft over de stoep zijn schaduw
hij neemt hem mee tot hij sterven zal

Schrijver: Hanny van Alphen, 5 januari 2016


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.3 met 9 stemmen aantal keer bekeken 525

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Alexander Peters, 9 jaar geleden
Mooi gedicht! Behoeft geen verdere uitleg.
Annejan Kuperus, 9 jaar geleden
Hoe vaker ik jouw 'Wachter van de nacht' lees, hoe fascinerender dit meesterwerkje wordt; immer achtervolgd...!
Hans Rauch, 9 jaar geleden
Wauw Hanny, mooi mysterieus. Het is alsof ik mezelf
vind door die ander te ontmoeten met als eeuwige
metgezel onze schaduwen.
Dianah, 9 jaar geleden
Intrigerend gedicht!
kerima ellouise, 9 jaar geleden
knap gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)