voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.882):

laatste handen

je nam je schaduw en verdween
tussen bladerloze bomen

geduldig maar tevergeefs
bleef ik wachten op nieuw groen

maar

het donker bleef stil

toen de tijd het ook niet meer wist
besloot ik op zoek naar andere kleuren
nieuw licht te zagen

het zwart aan jou te laten

niettemin

mocht het ooit nog eens tot een ontmoeting komen
dan zal het een verstrooiing zijn, en wel

daar

waar dood laatste handen schudt

Schrijver: Martien Montanus, 28 mei 2016

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

3.0 met 4 stemmen

184

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: geeraardt
Datum:: 2 juni 2016; prachtige beelden in woorden...

Naam:: Corry Broer
Datum:: 2 juni 2016; Een emotievol gedicht Martien. Ook mooi verwoord m.n. je eerste strofes!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 29 mei 2016; Emotievol en zo mooi geschreven Martien.

Naam:: Walter Tack
Datum:: 28 mei 2016; Meesterlijk vertolkt u wat afscheid had kunnen
betekenen.

Geef je reactie op deze inzending: