inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 60.588):

Generatievrede

Toen ik kind was verlangde ik ernaar,
dat mijn ouders me zouden begrijpen.

Mijn onverklaarbare angsten.
Mijn wisselende stemmingen.
Mijn behoefte aan erkenning.
Mijn twijfel over de vraag
of ik wel gewild geboren ben.

Als oude man beklemt me de vraag
of de kinderen die na ons kwamen
zich wel door ons begrepen voelen.
Worstelen ze met dezelfde vragen?
Kennen wij de antwoorden?
Verstaan we hen?

Schrijver: Albert C M Weijman, 27 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 136

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
28 augustus 2016
mooi, dat zijn zo van die herkenbare vragen Albert,

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)