inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.102):

Epische poëzie "Julius "

als men de tijd omdraait
sta ik aan het begin van mijn leven
vanochtend na het ontwaken
werd ik uit mijn nest gedreven

gelijk al openbaarde zich het licht
ik bezat de gave vooruit te kijken
vrijwel direct ontstond er een gedicht
daarin groeide de toekomst in allerijl

ik schreef en schrijf nog steeds,
't begint op een epische roman te lijken

de personages kan ik goed beschrijven
immers ik draag ze in mijn ziende blik
de held in het verhaal dat ben ik zelf
en zie mij stoeien in allerlei kluchten
soms schreeuwend in een donker gewelf
alwaar ik bijna ten onderga of stik
dan lig ik weer in een hemelbed te zuchten

waar ik even maar stevig aan mijn knuffel lik
in het laatste hoofdstuk staan twee mensen klaar
er is werk aan de winkel zegt een man,
vader is zijn naam
ja, het is de bedoeling
dat ik een jonge spruiteling baar
zei de vrouw, mijn moeder

nog verder in de tijd wordt het donker
het is alsof ik door een aangeslagen raam
bezweet naar buiten staar
en zie plots de schepper als mijn hoeder

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 31 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 150

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
31 oktober 2016
mooi ; eer je het beseft ben je opnieuw geboren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)