Ahmad Joudeh
hij danst een pad tussen het puin
de danser van Damascus
muziek klinkt in zijn hoofd
onhoorbaar voor publiek
zon verlicht het grijze stof
dat schuift en waaiert
door het denkbeeldig huis
dat hij nog ziet
ik zie alleen een platgebrande stad
verdwaald huisraad
speelgoed dat verdwaasd
getuigt
hij danst
stil en sereen
zijn antwoord op het diepst verdriet
... Zijn moeder steunde de Syrische Ahmad Joudeh toen hij danser wilde worden. In een wereld waarin mannen geen danser mogen zijn. Hij werd mishandeld vanwege die wens. Ahmad danste, in het zwart gekleed tussen de grijze puinhopen van Damascus, bij de resten van zijn huis. Dat werd gefilmd en die beelden gingen de wereld over. Op uitnodiging van de Nationale Balletacademie wordt hij nu verder in Amsterdam opgeleid als danser. ...
Schrijver: Yvonne Wagenaar, 22 december 2016Geplaatst in de categorie: actualiteit