inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.627):

De rivier

Nog klein gaf deze rivier me grote ogen
vertelde lispelend, murmelend, kabbelend,
schuimend, zingend, bruisend, bulderend:
Ik stroomde al toen jij nog een protocel was

Baart mijn water zeilende elegantie
Doorschijnend flikkerend als libellen
Mijn oevers geven ook kost en inwoon
aan oud geboren lome schildpadden

Achteraf blijven we verweesd achter
Terugblikkend is er kort noch lang
Zoete, zure, zoute, bittere uren
Ze vervliegen allemaal 1 voor 1

Nu ik groter ben vertelt de rivier wat
zij nog lang na mij zal blijven zeggen
Soms fluisterend soms ruisend:
Het is niet de tijd die vergaat

Schrijver: Eric Vervaet, 29 december 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 159

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Inte Feelders
Datum:
3 januari 2017
Met de tijd mee jouw rivier ! Mooi gedicht, Eric!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)