Netgedichten

netgedicht (nr. 61.866):

daarna is alles gebleven

zij stond er vaak

koeien vulden het landschap
en in de verte lag de stilte, net achter
de oude gracht

een kauw schreeuwde rauw
naar het schemerend boerenland

het deed haar beven
het voelde als sterven

moeizaam draaide ze zich om
stak de lampen aan
en in het licht
om haar heen kwamen zij:

de dreigingen, het verwijten
zijn vlugge handen

woorden die het weggaan beletten
het dagelijks brood, de vrouw te veel
en zijn onbreekbare geschoolde blik

morgen werd zij een andere vrouw
en hij dezelfde man

haar trouwjurk droeg bontblauwe kleuren
haar ouders een goede partij

Schrijver: kerima ellouise, 24 januari 2017

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

daarna is alles gebl

3.8 met 13 stemmen

261

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 24 februari 2017; Echt, oprecht.

Naam:: kornelis
Datum:: 2 februari 2017; als woorden pijn doen

Naam:: Dianah
Datum:: 26 januari 2017; Dit raakt enorm! Prachtig gedicht Kerima!

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 26 januari 2017; Wow, hoe dit binnenkomt! Prachtig gedicht, Kerima !

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 25 januari 2017; Ontroerend, rakend neergezet Kerima.

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 25 januari 2017; Adembenemend mooi gedicht, Kerima! En het kunstwerk van de gebroeders Van Vaerenbergh een extra dimensie aan het hele plaatje. Knap!

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 24 januari 2017; Geweldig is het een mooi gedicht over een zwaar verleden te maken!

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 24 januari 2017; Een verrukking om te lezen. Een pareltje van de poëzie.

Naam:: metske
Datum:: 24 januari 2017; supermooi gedicht..

Naam:: jonhy donovan
Datum:: 24 januari 2017; opnieuw echt prachtig gedichtje Kerima!

Geef je reactie op deze inzending: