inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.912):

daarna is alles gebleven

zij stond er vaak

koeien vulden het landschap
en in de verte lag de stilte, net achter
de oude gracht

een kauw schreeuwde rauw
naar het schemerend boerenland

het deed haar beven
het voelde als sterven

moeizaam draaide ze zich om
stak de lampen aan
en in het licht
om haar heen kwamen zij:

de dreigingen, het verwijten
zijn vlugge handen

woorden die het weggaan beletten
het dagelijks brood, de vrouw te veel
en zijn onbreekbare geschoolde blik

morgen werd zij een andere vrouw
en hij dezelfde man

haar trouwjurk droeg bontblauwe kleuren
haar ouders een goede partij

Schrijver: kerima ellouise, 24 januari 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.8 met 13 stemmen aantal keer bekeken 376

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Alexander Peters, 8 jaar geleden
Echt, oprecht.
kornelis, 8 jaar geleden
als woorden pijn doen
Dianah, 8 jaar geleden
Dit raakt enorm! Prachtig gedicht Kerima!
Inte Feelders, 8 jaar geleden
Wow, hoe dit binnenkomt! Prachtig gedicht, Kerima !
Hilly Nicolay, 8 jaar geleden
Ontroerend, rakend neergezet Kerima.
Guy Aarts, 8 jaar geleden
Adembenemend mooi gedicht, Kerima! En het kunstwerk van de gebroeders Van Vaerenbergh een extra dimensie aan het hele plaatje. Knap!
Ralameimaar, 8 jaar geleden
Geweldig is het een mooi gedicht over een zwaar verleden te maken!
Bert Weggemans, 8 jaar geleden
Een verrukking om te lezen. Een pareltje van de poëzie.
metske, 8 jaar geleden
supermooi gedicht..
jonhy donovan, 8 jaar geleden
opnieuw echt prachtig gedichtje Kerima!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)