Pijnretoriek
je was hier in een parallelle wereld
naast de bodem van het wolkendek
diende er je schoenen aan, waarmee
voetstappen achterlieten, ontweken
naar een onbedorven gedachte als
intens bestaan naast deze plek
een versteende voorstelling van
vluchtbaar steen, schemer, samen
in iets dat steeds meer achterblijft
bij steeds langduriger verder weg
Geplaatst in de categorie: afscheid