De dood
nooit ben ik alleen
hij eet met me, slaapt met me
zwijgt tegen me, gaapt, zet de
tijd vast van mijn heen-
gaan
geen traan
die hij daar om vergiet
hij reist met mij door de dagen
over zeeën van vreugde, langs vlagen
van verdriet, het raakt hem niet
als een giftige termiet
bouwt hij heuvels in hiernadagen
waaroverheen hij me zal dragen
als het leven uit mij vliedt.
Geplaatst in de categorie: filosofie
Lieve groet,