inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.790):

Glimlach

Een glimlach bezie ik
niet als een spiegel

wanneer ik naar mijn kooi kruip
ben ik onderdanig in de liefde
van mijn zelf verzonnen werkelijkheid

maar dat zegt alles
over de onbereikbaarheid
van mijn geneugten

wanneer ik jouw glimlach zie
ben ik als de struisvogel

ik steek mijn kop in het zand
van een verdwaalde woestijn
nog alles te ontginnen

wil ik je graag beminnen.

Schrijver: mobar, 6 mei 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 117

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
jonhy donovan
Datum:
7 mei 2017
sterk staaltje Mobar!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)