Horizonvriend
Even spatte de zon open
in de intensiviteit van het verlangen
het was lang geleden dat ik de zomerbloesem had geproefd
zintuigen die ik had gekregen door mijn heimwee
ik liep met je mee door het oorspronkelijk bos
bloesemvrouwen lieten wind waaien over landerijen
ik had je lief gehad toen ik op de wolken liep
maar alles bleek vergankelijk in de grauwe waas
van een grijnzende hypocriete maatschappij
die alles wat minder was in een illusie liet creperen
geen enkel verschil tussen kaviaar en de Hema worst
en of het niet wat minder kan zal ze een worst wezen
kom horizonvriend neem mijn glimlach naar de zon.
Geplaatst in de categorie: psychologie