inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.326):

De kraai

Krijsende kraaien kraaien krijsend
In de zwarte grauwe lucht
Treur en angst weerklinkt verlaten
Verneemt de oudere met een zucht

Verscheurde veren, scherpe klauwen
Priemende ogen, een raar gebit
Een puntige bek, klaar om te krijsen
Nee, niemand zal hen missen, dat verzeker ik

Waarom zou een dier zo akelig zijn?
Zo naar van top tot teen?
Wie houdt van hen, antoniem van fijn?
Mogen ze blijven? Neen

Schrijver: Isabel Seerden, 14 juli 2017


Geplaatst in de categorie: discriminatie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 247

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K. Bladzij
Datum:
18 juli 2017
De kraai ruimt op wat wij achteloos laten liggen.
Volg zijn elegante vlucht...
Het dier komt er hier bekaaid van af.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)