inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.329):

Eenzaamheid

Leegte gevuld met stilte
omringt door muren
Geluiden ver weg, gedempt
verstrijken in uren

Elke band verbroken
geen licht ziet de duisternis
Eenzaam wachtend op eindig
verdwalend in pijnlijk gemis

Decennia verloren gegaan
herinneringen worden vaag
Ziekte sloopt meer dan zichtbaar
en uit zich in geen vraag

Te lastig, te moeilijk
wat het ook mag zijn
Verlaten door het leven
maakt ieder klein

Schrijver: Marjan, 15 juli 2017


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 136

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
15 juli 2017
Ontroerend gedicht Marjan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)